Pieniądze nie śmierdzą

Tak mawiali Rzymianie, pobierając opłatę za oddawanie moczu, którego używali do garbowania skór. Od kilku dni na oczach i ustach całej Polski są billboardy przedstawiające ikony programów kulinarnych. Pascal vs. Okrasa. Rozbawiła mnie pani fryzjerka na osiedlu (kiedy poszedłem podciąć siwe włosy znad ucha i tym samym zlikwidować jedną z oznak niechybnego nadejścia końca) pytając mnie, czy znam tych bokserów na billboardach, którymi całą Warszawa jest oplakatowana. Ubawiła mnie Pani cudnie. Odpowiedziałem, że To nie sportowcy, tylko kucharze ... cha, cha... Sam byłem zaciekawiony co to będzie. Natychmiast przyszło mi do głowy, że będzie to program kulinarny na wzór IRON CHEF AMERICA, gdzie dwóch wielkich i sławnych kucharzy staje naprzeciwko siebie i walczą o palmę pierwszeństwa w kulinariach. W 60 minut muszą ugotować jak najwięcej potraw w roli głównej z TAJEMNICZYM PRODUKTEM, o istnieniu którego dowiadują się, kiedy już są w kuchni. Miliony oczu podpatrują i wszyscy zastanawiają się, co będzie sekretnym produktem tym razem, a mogą to być świńskie ryjki, nóżki, bycze jadra i Bóg jeden z producentem programu wiedzą, jaka niespodzianka czeka tym razem na kucharzy.
W tym przypadku jednak szybko się rozczarowałem, bo okazało się, że chodzi o reklamę dużego sklepu sieciowego. Panowie tym razem będą przekonywać jak cudnie i wspaniale jest kupować w sieciówce, gdzie świeżość, zapach, aromat wydobywające się z chłodni i dozowników zapachu przy stoiskach z pieczywem, bije na głowę te wszystkie oblazłe, brudne i śmierdzące polskie rynki i ryneczki.

Żeby oddać sprawiedliwość - kupuję, owszem, w sieciówkach mleko, masło, cukier... Wszystko to, czego nie mogę wiosną i latem kupić na rynku w Malborku. Ale jeszcze kilka lat temu, może nawet miesięcy... obaj Panowie ze szklanego ekranu zachęcali rodaków do ratowania rodzimych małych sklepików, zieleniaków, małych i dużych ryneczków. Nie wiem, dlaczego tak się dzieje, że dla potrzeb programy wyjeżdżamy do Azji i zakupy robimy tylko na bazarach... Nie myślę, że w dalekiej Tajlandii nie ma sklepów wielkopowierzchniowych. Nic mi się tu kupy nie trzyma... Z jednej strony - jak w Azji, to koniecznie na bazarze, ale jak we własnym kraju, to w sieciowym? Bo taniej? Co to znaczy "taniej"? Czy któryś z Panów pofatygował się chociażby do Sandomierza? To polskie "zagłębie" jabłek, tak dla przypomnienia. Kupiec z sieciówki proponuje 20 gr za kilogram jabłek, a potem sprzedaje za 2,50 za kg. Barbarzyństwo i zbrodnia na ogrodniku i kliencie. Ale co ma zrobić ogrodnik? Ile tych jabłek sprzeda w Lublinie na bazarze? A resztę trzeba sprzedać po 20 gr., żeby chociaż jakieś koszty się zwróciły. Panowie, jestem przekonany, że gdybyście poświęcili tyle samo czasu na promowanie i zachęcanie Polaków do chodzenia i robienia zakupów w małych osiedlowych zieleniakach czy miejskich ryneczkach, duża część narodu by was jeszcze bardziej kochała i szanowała. A tak ... ciężko zapracowany kapitał zamieniliście na wózek w sieciówce i kod kreskowy na waszej wiarygodności. Ale jak mawiali Rzymianie: pecunia non olet.