Nagrody w życiu … restauracji.

Od dawna zamierzałem napisać o nagrodach przyznawanych restauratorom, kucharzom i restauracjom, oraz ich znaczeniu. Mam mieszane uczucia, co do ich przydatności. Bez wątpienia są one oznaką uznania, szacunku i tego, że ktoś zauważył naszą pracę. Ale z drugiej strony … Czy ściana pełna dyplomów i statuetek ma przełożenie na nasz finansowy byt? Śmiem przypuszczać, że w Polsce ciągle jeszcze mizerny.

Nagrody cieszą i to bardzo! Uwielbiam dostawać nagrody! Są one dla mnie drogowskazem, ale i wyzwaniem do jeszcze bardziej ciężkiej pracy.

Kilka dni temu dowiedzieliśmy się, że Restauracja Gothic Cafe, w której jestem szefem, została nominowana do nagrody HERMESA "Poradnika Restauratora" w kategorii restauracja ogólnopolska. Już sama nominacja jest nagrodą, a sama nagroda jest tym cenniejsza, że przyznawana przez niezależne gremium, niezrzeszone w żadnej z rodzimych organizacji. Osobiście bardzo ucieszyłem się z nominacji, tym bardziej, że siedziba "Poradnika ..." jest w Poznaniu. Inspektorzy musieli poświęcić dużo czasu żeby do nas dotrzeć. Z pewnością nieco trudniej jest odnaleźć restaurację za dziesięciometrowym zamkowym murem. Murem, którego strzeże 6 bram, a te bramy nigdy nie zostały zdobyte. Dzisiaj dodatkowo wejścia do naszej restauracji bronią niektórzy strażnicy zamkowi, którym sukces Gothic Cafe najwyraźniej jakoś przeszkadza…

Oczywiście pragnieniem każdego Chefa jest gwiazdka Michelina, ale jak życie i ostatnie lata pokazują - jakoś inspektorzy z Michelina nie mogą w Polsce odnaleźć swoich smaków. Trochę mi to przypomina problem wiz do USA: staramy się jak możemy, spełniamy wszystkie pragnienia naszych przyjaciół zza Oceanu, a zniesienia wiz i tak nie będzie. Tak samo z gwiazdkami dla naszych restauracji. Nie uważam, że nie mamy dobrych restauracji. Mamy. Mamy ogarniętych kucharzy, menagerów, ale może to, czego nam brakuje to serwis. Wróćmy jednak do nagród w branży restauratorsko-gastronomicznej…

Mam całą ścianę dyplomów, wyróżnień i statuetek, z których jestem dumny, bo symbolizują moją i mojego zespołu determinację w dążeniu do kulinarnego celu. Jednak poza satysfakcją, nic z nich na dłuższa i krótszą metę nie wynika. Jestem szczęśliwym posiadaczem nagrody EUROPEJSKIE DZIEDZICTWO KULINARNE. Nagroda wisi na marmurowej tablicy przy wejściu do restauracji. Żeby na nią zasłużyć, przez trzy lata studiowałem listy zakupowe, czytałem stare książki, przegadałem dziesiątki godzin ze specjalistami od średniowiecznych kulinariów. Na podstawie tych poszukiwań mogliśmy umieścić w karcie oryginalne receptury z przełomu XIV i XV w. Poszukiwania te zaowocowały stworzeniem własnej marki SMAK GOTHICU. Pochłonęło to mnóstwo pieniędzy i czasu. Dlatego teraz irytują mnie sytuacje, kiedy mam w ramach tzw. „promocji” moich produktów wysłać 100 opakowań ciastek i 100 książek, na własny koszt, do promowania czegoś tam… A może region w ramach promowania moich produktów, będących jego „dziedzictwem kulinarnym” kupiłby moje produkty, książki, zapłacił za wyjazd albo, chociaż dopłacił do mojego wyjazdu na targi, kurs gotowania, etc? Niestety na takie „fanaberie” liczyć nie można. :-)

Może obdarowujący nas nagrodami powinni jednak pomyśleć o bardziej praktycznej pomocy nagrodzonym. Może warto przy wszystkich okazjach typu wizyta ważnych gości, obdarowywać ich nagrodzonymi produktami. Jestem przekonany, że piękny kosz pełen smacznych lokalnych wiktuałów byłby stokroć cenniejszy, niż kolejne drogie pióro, obraz czy album. Dla nas bardzo ważne jest poczucie, że mamy wsparcie w instytucjach, które nam przyznają nagrody i wyróżnienia. Nie chcemy być tylko pozycją w urzędniczych statystykach. Ilu nagrodzonych musiało zakończyć swoją działalność, bo nikt im nie pomógł przetrwać? Nie chodzi tu tylko o pieniądze. Bardzo często niechęć urzędników, brak empatii, rzucanie kłód pod nogi, skutecznie zniechęcało do dalszej działalności. Chętnie zapłacę roczną składkę, ale niech z tego coś wynika… Jestem członkiem American Culinary Federation, płacę niemałą roczną składkę. W ramach tej przynależności mam zniżkę w większości hoteli w USA i tam, gdzie hotele mają swoje sieci, zniżkę na książki kucharskie, szkolenia, etc. Właśnie coś takiego ma dla mnie sens. A rodzime podwórko? Dlaczego mam płacić 100% za wyjazd studyjny za granicę, żeby zobaczyć jak inni tworzą produkty regionalne, czy na targi, skoro jestem taki świetny? Może warto byłoby w ramach dodatku do nagrody, przeznaczyć w regionalnej gazecie 1/3 strony przez 12 miesięcy na reklamę, pozwolić szefowi prowadzić kącik kulinarny i w ten sposób promować nagrodzoną restaurację czy produkt.  Potrzebujemy wsparcia, pamięci i włączania naszej działalności w różne regionalne i ogólnopolskie akcje. Tego życzyłbym sobie i innym nagradzanym. Osobom, które decydują o przyznawanych nagrodach, życzę oprócz sukcesów, także takiej zwykłej, ludzkiej satysfakcji, której może dostarczyć świadomość wspierania pięknych marzeń i ciekawych pomysłów.